Nuntii

HISTORIA ET EVOLUTIO ANAESTHESIAE INTRAVENOSAE

Administratio medicamentorum intravenosa ad saeculum septimum decimum redit, cum Christophorus Wren opium in canem iniecit, calamo anserino et vesica porcina utens, et canis "stupefactus" factus est. Decennio 1930, hexobarbital et pentothal in praxim clinicam introducta sunt.

Pharmacokinetica decennio 1960 formata est cum exempla et aequationes pro infusionibus intravenosis formata sunt, et decennio 1980 systemata infusionis intravenosae computatro gubernata introducta sunt. Anno 1996 primum systema infusionis secundum scopum gubernatum ("Diprufusor") introductum est.

DEFINITIO

A infusio scopo moderataInfusio est ita moderata ut concentrationem medicamenti ab usore definitam in compartimento corporis vel textu desiderato consequatur. Haec notio primum a Kruger Thiemer anno 1968 proposita est.

PHARMACOKINETICA

Volumen distributionis.

Hoc est volumen apparens in quo medicamentum distribuitur. Formula haec computatur: Vd = dosis/concentratio medicamenti. Valor eius pendet ab eo utrum tempore zero – post bolum (Vc) an in statu stabili post infusionem (Vss) – computatur.

Purgatio.

Purgatio (Clearship) volumen plasmatis (Vp) repraesentat ex quo medicamentum per unitatem temporis eliminatur, ut eliminationem eius ex corpore explicet. Purgatio = Eliminatio × Vp.

Cum purgatio crescit, tempus dimidiatum (semivita) minuitur, et cum volumen distributionis crescit, ita etiam tempus dimidiatum (semivita) minuitur. Purgatio etiam adhiberi potest ad describendum quam celeriter medicamentum inter compartimenta movetur. Medicamentum initialiter in compartimentum centrale distribuitur antequam ad compartimenta peripherica distribuatur. Si volumen initiale distributionis (Vc) et concentratio desiderata ad effectum therapeuticum (Cp) nota sunt, dosis oneris computari potest ad illam concentrationem assequendam:

Dosis onerosa = Cp × Vc

Adhiberi etiam potest ad calculandam dosem boli necessariam ad celeriter augendam concentrationem per infusionem continuam: Dosis boli = (Cnova – Cactualis) X Vc. Celeritas infusionis ad statum stabilem conservandum = Cp X Purgatio.

Simplices infusionis rationes non aequabilem concentrationem plasmaticam attingunt nisi saltem quinque multiplicia semivitae eliminationis. Concentratio desiderata celerius attingi potest si dosis bolus sequitur celeritas infusionis.